گرمای جنوب من از شمال نگاه تو آغاز می شود

 

باید از ساحل گذشته باشی

که نگاهت شور میزند/دلت

بوی ماه وُ

 آغوشت که به دل نشست مرا

دریا از موهای تو موج بر می دارد

بلندی باد را شانه می کند وُ

 هیچ قایقی هم شکستگی خنده هات را به رخ ساحل...

کشیده ام تمام خطوطِ...

ببخشید اگر نمی شود عطر تنت را نقاشی کنم

* * *

از سلسله جبال سینه ات برف می تابد وُ

 یکریز

کلمه

رنگ

رنگ

کلمه

می باری ام

من حرف نیستم

سرخی همین چند کلمه ام

شاعرانگی ام از ریشه ی لبهات آب می خورد.